Het voortbestaan van het Boudewijn Seapark dolfinarium in Brugge staat opnieuw ter discussie. De aanleiding is de vraag van de wereldberoemde primatologe Dr. Jane Goodall aan minister voor dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) om het pretpark op korte termijn te sluiten. Het welzijn van de dolfijnen en het ethisch perspectief is haar motief. Els Ampe legde prompt een voorstel van decreet op tafel en twee hoorzittingen volgden om een en ander te verhelderen. Dit is wat ik daar hoorde.

In het perspectief van de reële noden van die dieren, namelijk honderden kilometers aan habitat en meer dan 100 meter duikdiepte, lijkt dit een slechte grap. Het voorstel om ze over te brengen naar een beschermd gebied van 540.000 m³ in Griekenland stuit op weerstand. Dr. Isabella Clegg, dierenwelzijnsexperte, die de leiding had over de dolfijnenwerkgroep van de Vlaamse Raad voor dierenwelzijn, toonde zich bezorgd over gezondheidsrisico’s en dierenwelzijn bij zo’n overdracht.

Opmerkelijk, want tal van andere dolfijnenexperts zijn veel optimistischer, onder hen prof. Denise Herzing een autoriteit in haar vakgebied. Uiteraard zal de Brugse tuimelaar, de dolfijn hier ter sprake, met kennis en zorgzaamheid begeleid worden. En, het verdient vermeld, Clegg werkt voor verschillende dolfinaria, wat een moeilijke spreidstand oplevert.

KIJK NAAR DE DOLFIJN!

Om te weten hoe de dieren zich voelen zijn gedragswaarnemingen essentieel. En warempel: de Brugse dolfijn ‘stereotypeert’, een ander woord voor dwangmatig gedrag, waarbij nu net álle alarmbellen zouden moeten afgaan. Dr. Ingrid N. Visser merkte dit meteen op tijdens haar bezoek aan het dolfinarium en wees op stress, frustratie en verminderd welzijn. Ook metingen van stoffen zoals het stresshormoon cortisol zijn waardevol. Er zitten aanzienlijke hiaten in de rapportage van mevrouw Clegg, zo blijkt.

Het werd héél stil wanneer dr. Koen Margodt, moraalfilosoof aan de UGent, het woord nam. Zeven dolfijnen vertoeven nu in Brugge. Puck, Linda en Roxanne werden weggevangen uit hun biotoop. Drie andere dieren komen van eigen kweek en één is overgebracht uit Harderwijk. Precies dat kweekprogramma eiste een loodzware tol. Van de 26 dieren die geboren werden zijn slechts 3 nog in leven. 17 stierven al tijdens hun eerste levensjaar. Dat sterftecijfer staat in schril contrast met de 70 procent dieren die in het wild de volwassen leeftijd bereiken. Noch de raad voor dierenwelzijn, noch minister Weyts wisten hiervan.

Waarom dan zo halsstarrig vasthouden aan een concept waarbij zeer intelligente dieren met zelfbewustzijn een te zware prijs betalen? Alvast niet voor conservatie, want de tuimelaar is geen bedreigde diersoort.

PLATTE COMMERCIE

Helaas, de dieren worden platgeconditioneerd met voedsel, om hen kunstjes te laten uitvoeren, zoals circusapen vroeger. Trieste clowns, met lachende grimas, trekken publiek en doen de kassa rinkelen. Wonderlijke wezens wier waardigheid werd ontnomen.

De directeur van het Boudewijn Seapark, Lars van den Ham, was oprecht geëmotioneerd maar donderde in de valkuil van een eenzijdig discours: economische schade met verlies van jobs, verzorgers die gehecht zijn aan de dieren en plezier en educatie voor de kinderen. Het stijgende zakencijfer van ongeveer 6 miljoen euro speelt zeker een rol. Maar vooral, het dolfinarium is eigendom van de Spaanse holding Aspro Parks, een familie-attractiepark. Met hun 68 centra, waaronder Brugge, zijn ze Europese leider in vrije tijd en entertainment. Helder dus!

VOLGENDE GENERATIES

Het educatieve doel is twijfelachtig. Onze kinderen verdienen educatie met respect voor natuur en al haar bewoners. Hen diets maken dat klimaat en bomen belangrijk zijn om hen dan blaasjes wijs te maken over dolfijnen houdt geen steek. Nieuwe technologieën kunnen mooie educatieve projecten opleveren met een verdienmodel en bijbehorende werkgelegenheid, een win-win voor iedereen.

Wordt het gewetenloos winstbejag of integriteit en diepgang voor een wereld die we anders en beter moeten behandelen?